در کودکی: پاکن هایی ز پاکی داشتیم،یک تراش سرخ لاکی داشتیم، کیفمان چفتی بهرنگ زرد داشت، دوشمان از حلقه هایش درد داشت، گرمی دستانمان از آه بود،برگ دفترهایمان از کاه بود،تا درون نیمکت جا میشدیم ما پراز تصمیم کبری میشدیم،با وجود سوزوسرمای شدید، ریزعلی پیراهنش را میدرید،کاش میشد باز کوچک میشدیم، لااقل یک روز کودک میشدیم...!

نظرات شما عزیزان:

موضوعات مرتبط: <-CategoryName->
برچسب‌ها: <-TagName->